If opportunity doesn’t knock, build a door!
Hallo lieve mensen, waar zal ik eens beginnen? Laat ik me maar gewoon eerst voorstellen…zo hoort dat toch?
Mijn naam is Samantha Jonkers, 40 plusser (je snapt wel dat dit een gevoelig puntje is ;-)) en ben een enorme levensgenieter. Ik houd van lekker (en veel) eten, ben dol op het verzamelen van kookboeken en experimenteer graag met kokkerellen. Did I mention…dat ik enorm verslaafd ben aan taartjes en gebak! Maar dan ook ECHT.
Verder ben ik een enorme fan van reizen. Het liefst zit ik zo lang mogelijk in het vliegtuig, want dat betekent altijd een hele fijne bestemming. Mijn all-time favorite is toch echt Zuid Afrika, waar ik graag om het jaar minimaal 4-6 weken vertoef. Al die mooie diertjes in hun oorspronkelijke habitat, de prachtige natuur en al die lieve en hartelijke mensen! (Helaas lukt het dit jaar niet vanwege het opzetten van REVIVE. Wellicht eens nadenken over een Zuid Afrika webshop?). Maar met mijn Aziatische roots vind ik het ook super tof om naar Thailand, Maleisie, Singapore, Hongkong of Bali af te reizen. Op mijn bucket-list staat zeker nog Australie en Nieuw Zeeland, maar ook Canada en Cuba.
Ik heb het ontzettende geluk gehad dat ik al veel heb mogen reizen voor mijn werk en dus al best wel wat van deze prachtige wereld heb mogen zien. Enorm dankbaar draag ik elke herinnering met mij mee en staat het voor altijd in mijn geheugen (en hart) gegrift.
Ik sport enorm graag, maar dat moet ook wel anders vliegen de kilo’s er echt wel aan! Soms heb ik de illusie dat ik mezelf nog een lichaam van een 25-jarige kan aanmeten, maar de rug- en spierpijn achteraf brengt me redelijk snel terug naar de realiteit. Maar het leven van een 40-plusser is echt niet minder spannend hoor. Ik maak eigenlijk best wel een hoop mee. Is het niet met mijn ADHD hond Nomi, die mij als alfa af en toe nog het gevoel geeft dat ik ergens iets te vertellen heb. Dan is het wel mijn mode-gekke zoon die mij regelmatig weet te herinneren dat de mode van toen echt niet de mode van nu is.
Een goed boek lezen deed ik altijd erg graag, maar daar is nu bijna geen tijd meer voor. Ik ben allang blij als ik ’s avonds in bed nog een pagina Sudoku kan doen (ach..3 sterren is dan ook niet zo heel moeilijk he). Nog een paar andere persoonlijke dingen: ik vind chocolade niet echt lekker (echt waar?!!),heb een kikker-fobie (ik vind ze zzoooo eng!), ben gek op lunchafspraken, vind op hakken lopen een kwelling, kan urenlang in de supermarkt hangen en dan nog niet weten wat ik wil koken, ben ontzettend perfectionistisch, heb een zekere dosis van smetvrees, draag heel weinig tot geen make-up, vind het heerlijk om in mijn pyjama te bankhangen, ben enorm eco-bewust..oja en ik ben HSP-er. Voor de mensen die niet weten wat dat is…ik ben hooggevoelig (high-sensitive person). Niks bijzonders hoor…heel veel mensen zijn dat. Het zorgt er alleen wel voor dat ik enorm veel emoties heb…in de breedste zin van het woord. Doodvermoeiend soms, maar aan de andere kant ook best handig. Mijn zintuigen zijn namelijk extreem goed ontwikkeld en dat maakt het leven enorm mooi. Ik proef, ruik en voel veel intenser.
En hoe ben ik dan zomaar op het idee gekomen om een sportmerk te starten. Nou heel simpel….
De gedachten voor een nieuwe uitdaging begon eigenlijk al jaren geleden. Het idee voor een eigen athleisure merk. Ik had inmiddels al een succesvol bedrijf opgebouwd in promotionele artikelen. Ik bedacht, ontwikkelde, produceerde en leverde omzet verhogende promotiecampagnes voor grote retailbedrijven, zoals Albert Heijn, PLUS supermarkten en Kruidvat. Een ontzettend leuke, en vooral creatieve job, waarbij ik heb mogen werken met toffe en getalenteerde mensen. Toch was, na bijna 20 jaar in de “promotie wereld”, de mojo er een beetje uit en werd het steeds moeilijker om mezelf dagelijks te motiveren om aan de slag te gaan. Dat lag zeker niet aan het soort werk . Het creatief bezig zijn en bedenken van succesvolle campagnes is iets wat mij, nog steeds, erg goed ligt. Het lag meer aan het gevoel van continue moeten presteren, wat zorgde voor enorme stress en onvrede over mijzelf. En tja, als je niet meer blij wordt van jezelf en wat je doet, dan is het toch echt tijd voor verandering. De drang naar een nieuwe uitdaging werd, zoals je inmiddels kunt begrijpen, steeds groter.
Mijn manier van ontspannen en “destressen” waren altijd de uurtjes ’s avonds in de lokale gym. Vergezeld door mijn favoriete 80s plaatjes, kon ik op de beats van Madonna compleet los gaan en voelde ik mij een ware “power chick” als ik weer een paar kilo’s meer kon liften. (Ik vertel er maar niet bij hoe al mijn ledematen nadien duidelijk probeerden te maken dat ik geen 18 meer ben) WOEHOE….powerrrr. Na een training zat ik weer boordevol energie en had ik het gevoel dat ik de wereld weer even wat beter aankon. Tot ik de volgende ochtend mijn akelige wekker weer afging en ik de werkdag weer door moest.
De zweet-uurtjes in de sportschool, tijdens mijn uiterst intense, en soms uitermate ongemakkelijk uitziende workouts, zorgde ervoor dat ik een passie ontwikkelde voor het vinden van “sweat and squat”proof sportkleding. Want laten we eerlijk zijn, de dertien in een dozijn zwarte leggings zijn we inmiddels allemaal toch wel een beetje beu? Tenminste ik wel. Comfortabele en vooral leuke workout-wear geeft je een heuse superpower boost, streelt je ego en zorgt ervoor dat je beter presteert. Als alle ogen op je gericht zijn wil je er toch zeker van zijn dat het niet is vanwege je doorschijnende string of onflatteuze zweetplekken.
Als “over-thinker” heeft het heel wat (denk)uurtjes gekost om uiteindelijk de grote stap te durven zetten. Hoe vaak je iets al gedaan hebt, een nieuw hoofdstuk is altijd enorm spannend. Hoe kon ik nu een succesvol bedrijf in de ijskast zetten voor iets wat nog zo onzeker is? Ik had per slot van rekening totaal geen ervaring in de mode-industrie. Als er iemand mode-gehandicapt is dan ben ik het wel en Fashionista is een woord dat ik voor kort alleen maar kende uit reclame op de televisie. (Geloof me…ik ben nog steeds geen “fashion-chick”, maar weet inmiddels al een stuk meer over hippe designs en toffe stofjes;-).
Afgelopen mei volgde dan eindelijk de grote stap. Met een dubbel gevoel nam ik emotioneel afscheid van het ene bedrijf om in mijn hoofd ruimte te maken voor de opstart van REVIVE.
And what a ride it has been so far!
Ik wens voor een ieder dat ze vooral hun hart mogen volgen en gaan geloven in hun eigen kunnen. Verbaas jezelf….het is het zo verdomd waard!
Volgende keer meer over de merkwaarden van REVIVE en hoe de oprichting is gegaan.
Be a game changer….
Tot snel.
Liefs,
